Kerst vierden we dit maal in het Nationale Park Bouba Ndjida. Prachtig natuurreservaat van 220 000 hectaren groot, in het oosten aan de grens met Tsjaad. Helaas ook in het nieuws geweest vanwege treurige berichtgeving. Afgelopen jaar was er een invasie van tientallen Soedanese stropers die in een mum van tijd de grootste olifantenslachting aanrichten in de Kameroense geschiedenis. Met paarden dreven ze de kuddes bijeen en vuurden ze hun kalashnikovs op de dieren leeg. Zeker vierhonderd dieren werden op die manier gedood, ook de babyolifantjes bleven niet gespaard. Allemaal voor het ivoor. Om daar weer wapens mee te kopen.
Toen begin december de geruchten de kop opstaken dat de stropers weer terug zouden komen, nam de Kameroense regering strikte maatregelen. Wellicht onder internationale druk, maar toch. Dus zaten we met 600 commando’s in het gebied naar beesten te speuren. Het verwachte vuurwerk van Oud op Nieuw bleef echter uit. Ook de olifanten bleven weg. Bij hen zit de schrik er nog goed in. Wel zagen we drie leeuwen die rustig door de bush wandelden.
Stroperij blijft ook een probleem in het regenwoud van Messondo. Bosolifanten zijn er niet meer, maar gorilla’s en chimps zijn er hun leven niet zeker. Ondanks hun beschermde status zal menig jager schieten als hij er een vlakbij ziet. Het vlees en de organen worden voor allerlei rituelen gebruikt. Ook andere soorten van de rode lijst zoals de goliathkikkers, krokodillen, de duikers en reuzengordeldieren gaan de pan in. Ach, eigenlijk alles wat loopt, kruipt of vliegt is potentieel doelwit. Termieten? Hop in de frituur. En een gebraden vleermuis is ook niet te versmaden.
Maar toch hebben we de hoop dat het wat gaat minderen. Deze week worden de ecoguards en de gidsen voor ons toerismeproject opgeleid. Vijfentwintig jongeren uit de omliggende dorpen nemen deel. Vijf dagen lang zullen ze worden geschoold in het duurzaam beheren van het regenwoud. De guards gaan controleren op het stropen van beschermde soorten, de gidsen krijgen een stoomcursus bezoekers ontvangen en verhalen vertellen. Ze zullen andere dorpelingen overhalen dat het goed is om het woud en hun dieren voor de toekomst te behouden. Om toeristen te trekken en daarmee extra inkomsten te verkrijgen. Maar ook om zich in hun levensonderhoud te voorzien, want het woud is hun achtertuin. Dus de gefrituurde termieten en bospaddenstoelensoep blijven op het menu. Maar de gorillaklauw vervangen we door een bokkenpootje. Laten we aannemen dat ’t ook geluk brengt.
Over twee weken de eerste test met een bus toeristen.
